Ustawa o usuwaniu Indian z 1830 r. zmusiła do przeniesienia Czirokezów, Seminoli i Choctaw, oddzielając ich od ich domów i rodzin. Tysiące Indian AI zostało zabitych, gdy rząd dostarczył im koce zawierające ospę, w „pierwszym udokumentowanym przypadku bioterroryzmu” na amerykańskiej ziemi. A skalpowanie i mordowanie osobników AI zostało usankcjonowane przez nagrody podczas wojny w Dakocie w 1862 roku.

Te i inne działania doprowadziły do spadku populacji AI z ponad pięciu milionów w 1492 roku do mniej niż 200 tysięcy w 1900 roku.

Spis powszechny z 2010 roku pokazał, że populacja AI/AN znów wynosiła pięć milionów, ale dr Warne zastanawiał się nad żniwem zebranym przez przeszłość.

„Kiedy masz ten wzór utraty – utrata życia, utrata populacji, utrata ziemi, utrata kultury, utrata zasobów – czy ma to wpływ na zdrowie i czy ten wpływ na zdrowie może być przekazywany z jednego pokolenia na następne?” zapytał.

’Trauma historyczna jest jak pokoleniowy stres pourazowy’

Dla dr Warne’a trauma historyczna jest definiowana jako „zbiorowe emocjonalne zranienie przez pokolenia, które wynika z masywnych kataklizmów”.

Trauma ta jest „przechowywana osobiście i przekazywana przez pokolenia. Dlatego nawet członkowie rodziny, którzy nie doświadczyli bezpośrednio traumy, mogą odczuwać skutki tego wydarzenia pokolenia później.”

Dr Walker, która jest Cherokee, zgadza się z tym. „Historyczna trauma jest jak pokoleniowy stres pourazowy”, powiedział MNT. „Obecnie teoretyzujemy, że zmiany epigenetyczne zachodzą przez pokolenia, aby przedłużyć objawy PTSD [Post-traumatic Stress Disorder]”.

Trauma może prowadzić do przedwczesnej śmierci w nieznany sposób. Jak powiedział dr Warne w swoim wykładzie, dzieci zmuszone do uczęszczania do szkół z internatem doświadczyły nadmiaru zgonów, choć badacze nie zawsze wiedzą dlaczego.

W webinarium dr Warne poszedł dalej. „Mamy całe pokolenia rdzennej ludności w USA, Kanadzie, Australii i innych częściach świata, gdzie szkoły z internatem i szkoły mieszkalne były używane, aby spróbować zintegrować ludzi, pozbyć się rdzennych kultur”, powiedział. „Odbywało się to poprzez nadużycia: nadużycia fizyczne, psychiczne, seksualne”.

Wczesne dzieciństwo, toksyczny stres i zmiany epigenetyczne

Jak więc ta trauma jest przekazywana dalej? Jak zauważyli zarówno dr Warne, jak i dr Walker, może to być częściowo spowodowane epigenetykąZaufane źródło – sposób, w jaki zachowanie i środowisko zmieniają aktywność genów.

Zmiany epigenetyczne nie wpływają na sekwencje DNA, ale mogą wpływać na to, jak organizm „odczytuje” sekwencje DNA, a tym samym zmieniać ekspresję genów. Środowisko i czynniki psychospołeczne mogą uruchamiać niektóre geny, a inne wyłączać.

Czynniki takie jak toksyczny stres mogą również wpływać na ekspresję genów. W rzeczywistości doświadczenia przed i po urodzeniu mogą chemicznie zmienić strukturę genów – a to może mieć trwały wpływ na rozwój mózgu dziecka.

Gdy wczesne doświadczenia dziecka są negatywne, może to spowodować długotrwałe szkody zarówno dla jego zdrowia psychicznego, jak i fizycznego. Jak zauważył dr Warne w artykuleTrusted Source, który napisał wspólnie z Denise Lajimodiere, niedawno emerytowaną profesor nadzwyczajną przywództwa edukacyjnego na North Dakota State University w Fargo:

„Niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa są również silnym predyktorem ryzyka wystąpienia licznych przewlekłych i behawioralnych stanów zdrowia, w tym chorób serca, cukrzycy, raka, depresji, prób samobójczych i używania tytoniu”.

Dr Warne spekulował później, że zmiany epigenetyczne mogą być powodem, dla którego niektórzy z ocalałych z internatu mają krótsze telomery – ochronne struktury białkowe, które zwykle skracają się z wiekiem.

Aby narysować przydatne porównanie, zauważył, że niektóre badania pokazują, że potomkowie żydowskich ocalałych z Holokaustu mają gorsze wyniki zdrowotne niż kontrole, które nie pochodziły z tej grupy.