Sukces akademicki i zawodowy

Fred Rogers (np. „Pan Rogers”) odniósł się do dyscypliny „jako ciągłego codziennego procesu pomagania dziecku w nauce samodyscypliny” (brainyquote.com). Miał on rację.

Oprócz wyników związanych ze zdrowiem, samodyscyplina odgrywa również ważną rolę, jeśli chodzi o edukację dzieci. Na przykład, badanie podłużne, obejmujące 164 ósmoklasistów, wykazało, że samodyscyplina oceniana jesienią była związana z różnymi ważnymi wynikami edukacyjnymi mierzonymi wiosną (Duckworth, & Seligman, 2005).

Badanie to wykazało, że samokontrola miała znaczący pozytywny wpływ na oceny, frekwencję i czas poświęcony na odrabianie zadań domowych. Wyższy poziom samokontroli był również związany z mniejszą liczbą godzin spędzonych na oglądaniu telewizji.

Znaczenie samodyscypliny wykazane w tym badaniu zostało utrzymane po statystycznym dopasowaniu do IQ i wyników testów osiągnięć. Badania te stanowią wsparcie dla rodziców, którzy konsekwentnie – i być może frustrująco – próbują zaimponować swoim nastolatkom, jak ważna jest dyscyplina, jeśli chodzi o odrabianie lekcji, czas spędzany przy ekranie i ogólne nawyki związane z nauką.

Wraz z szybkim rozwojem technologii związanej z automatyzacją pracy biurowej duża liczba osób pracuje w domu. Podczas gdy telepraca ma kilka zalet dla pracowników, takich jak zwiększona elastyczność, ma też swoje wyzwania.

Przede wszystkim, gdy pracownicy pracują w potencjalnie rozpraszającym środowisku bez osobistego nadzoru, może to mieć negatywny wpływ na wydajność. Pracownicy wymagają pewnego stopnia samodyscypliny i motywacji, aby odnieść sukces w pracy (Olson, 1983).

Aby zająć się predyktorami sukcesu zawodowego, Converse, Pathak i DePaul et al. (2012) przyjrzeli się kompleksowo samokontroli. Badacze przeprowadzili dwa badania, z których pierwsze dotyczyło samokontroli wśród 249 pełnoetatowych pracowników. W tym badaniu samokontrola była związana z wyższym wynagrodzeniem i prestiżem zawodowym.

Drugie badanie składało się z imponującego projektu podłużnego i 1,568 uczestników, których samokontrola była oceniana w dzieciństwie. Po 20 latach osoby, które zostały ocenione jako bardziej powściągliwe, osiągnęły większy sukces zawodowy i karierę (tj. satysfakcję z pracy, wynagrodzenie i prestiż).

Stwierdzono również, że samokontrola korzystnie wpływała na osiągnięcia edukacyjne; co z kolei przewidywało wyższe zarobki i prestiż zawodowy (Converse i in., 2012). Wyniki te są szczególnie istotne dla pracodawców, biorąc pod uwagę ich implikacje dotyczące tego, którzy pracownicy odniosą największy sukces. I są one niewątpliwie istotne dla telepracowników.