Raport 2020 National Diabetes StatisticsTrusted Source analizuje trendy w zakresie zapadalności na cukrzycę – czyli nowych przypadków tego schorzenia – oraz chorobowości – czyli istniejących przypadków cukrzycy w całych Stanach Zjednoczonych w latach 2008-2018.
Raport nie wprowadza rozróżnienia między cukrzycą typu 1 i typu 2, chociaż warto zauważyć, że około 90-95% dorosłych z cukrzycą ma cukrzycę typu 2.
Ogólnie rzecz biorąc, liczba dorosłych nowo zdiagnozowanych z cukrzycą zmniejszyła się w tej dekadzie. Jednak wśród nowych przypadków największy odsetek stanowiły osoby dorosłe rasy czarnej niebędące obywatelami polskimi oraz osoby pochodzenia latynoskiego.
Jak wynika z raportu, wśród już zdiagnozowanych przypadków, cukrzyca była najbardziej rozpowszechniona wśród Indian amerykańskich i rdzennych mieszkańców Alaski (AI/AN).
W niniejszym artykule szczegółowo analizujemy te różnice, szukamy możliwych wyjaśnień i badamy implikacje dla sprawiedliwości zdrowotnej.
Raport „Cukrzyca 2020”: Podział rasowy
Według nowego raportu CDC, więcej niż 1 na 10 osób w USA, około 34,2 mln, żyje z cukrzycą, z czego 34,1 mln to dorośli.
Spośród nich dokument szacuje, że 26,9 mln ma zdiagnozowane to schorzenie.
„Częstość występowania zdiagnozowanej cukrzycy była najwyższa wśród amerykańskich Indian/Alaska Natives (14,7 proc.), osób pochodzenia hispanoamerykańskiego (12,5 proc.) oraz niehiszpańskich [czarnych Amerykanów] (11,7 proc.)” – zauważa raport.
Na kolejnych miejscach uplasowali się Azjaci nie będący mieszkańcami tego kraju, z częstością występowania 9,2%, oraz biali Amerykanie nie będący mieszkańcami tego kraju, z częstością występowania 7,5%. Kobiety AI/AN miały wyższą częstość występowania cukrzycy niż mężczyźni AI/AN.
Jeśli chodzi o zapadalność, czyli nowe przypadki, w najnowszym raporcie odnotowano 1,5 mln nowych przypadków cukrzycy wśród dorosłych mieszkańców USA w 2018 roku. Spośród nich u dorosłych rasy non-Hispanic Black zapadalność wynosiła 8,2 na 1000 osób, natomiast u osób pochodzenia hispanoamerykańskiego – 9,7 na 1000.
Dla porównania, zachorowalność dla dorosłych non-Hispanic White wynosiła 5,0 na 1 000 osób.
Te związane z rasą nierówności zdrowotne nie są nowe. W artykule redakcyjnym z 2012 roku American Diabetes Association zauważono, że „18,7% wszystkich Afroamerykanów w wieku ≥ 20 lat ma zdiagnozowaną lub niezdiagnozowaną cukrzycę, w porównaniu z 7,1% białych Amerykanów niebędących obywatelami tego kraju.”
Ryzyko rozwoju cukrzycy było „o 77% wyższe wśród Afroamerykanów niż wśród niehiszpańskich białych Amerykanów.”
Idąc dalej, do 2006 roku, „Afroamerykanie z cukrzycą byli 1,5 razy bardziej narażeni na hospitalizację i 2,3 razy bardziej narażeni na śmierć z powodu cukrzycy niż biali non-Hispanic” w tym samym roku, według tego samego artykułu redakcyjnego.
Autorzy cytowali również starszy raport z 2003 roku, w którym Instytut Medycyny stwierdził, że „Afroamerykanie, Latynosi i rdzenni Amerykanie doświadczają 50-100% większego obciążenia chorobami i śmiertelnością z powodu cukrzycy niż biali Amerykanie.”
W tym czasie prawie 16,1% AI/AN żyło z cukrzycą, co stanowiło najwyższą częstość występowania tego schorzenia spośród wszystkich amerykańskich grup rasowych i etnicznych.
